چرا باید، خودمان سعی کنیم درست و زیبا بنویسیم؟

حضرت رسول (صلی لله علیه و آله) : «اذا عمل أحدکم عملا فلیتقنه»؛ هر کس کاری که می کند باید آن را خوب انجام دهد . (نهج الفصاحه ، ص 43 ، ح 221).
1.دیگران، منظور و پیام ما را بدون ابهام دریافت کنند و به جای نفرین، ما را دعا کنند.
2.دیگران (ویراستار و مانند آن) همیشه موفق نمی شوند منظور ذهنی ما را بفهمند و قلم ما را اصلاح کنند. گاهی دیگران نسبت به درون ذهن ما بیگانه اند.
3.ما با کسب مهارت اولیه و افزایش آن، می توانیم هزینه های کار پژوهشی را کاهش دهیم.
4.سردبیران، استادان، مخاطبان از نوشته های ما بیش تر و بهتر استقبال کنند.
5.دیگران به توانمندی و قلم ما اعتماد کنند و به شخصیت علمی ما ظلم نشود.
6.خود را از اتهام کم سوادی دور کنیم. حضرت علی علیه السلام فرمود: «مَنْ وَضَعَ نَفْسَهُ مَوَاضِعَ التُّهَمَةِ فَلاَ يَلُومَنَّ مَنْ أَسَاءَ بِهِ الظَّنَّ»؛ هر کس خود را در معرض تهمت قرار دهد، اگر دیگران به او بدگمان شدند هرگز نباید آنها را سرزنش کند. (حکمت 159، نهج البلاغه، ترجمه دشتی).
مهارت قلم و درست نویسی درجاتی دارد. هر نویسنده و محققی وظیفه دارد درست بنویسید.

هفت لغزشگاه قلم

بدیهی است که دانش­ پژوهان و دانش آموختگان هر كشور بايد در رعايت نثر معيار، الگو باشند. متأسفيم از اينكه در جامعة علمي ما اگر بخواهيم دانش­ آموختگان عالي را الگو قرار دهيم، در بسياری از موارد وضع طنزآميزي پيش خواهد آمد و نثر ما به صورت تصاعدي در اغلاط و ضعف‌هاي قلمي غرق مي­ شود. دانش‌پژوهان ما از اول ابتدايي نوشتن را آغاز كرده‎اند؛ اما اغلاطي در نگارش آنها ديده مي ­شود كه به اندازه سن تحصيلي آنها قدمت دارد!

اين پديده نامبارك، كه مسئله «عَرضه» را در عرصه پژوهش و تبليغ مختل كرده است، در اثر علل و عوامل فراواني رخ داده است. يکي از عوامل مهم آن، اين است که برخي دانش­ پژوهان ما هنوز نتوانسته­ اند نوشته ­هاي خود را به اهل فن نشان دهند و قلم خود را از لوث وجود اين انحرافات قلمي پالايش كنند. گام اول اين است كه آنها به جاي توجيه­ هاي غيرمنطقي و پيدا کردن مقصر، هر چه زودتر اين لغزش‎ها را تشخيص دهند تا بتوانند گام مهمي براي زيبانويسي بردارند. در اين نوشتار به هفت دسته از غلط‌ها اشاره شده است و راهکارهايي براي رهايي از اين اغلاط، به اختصار بیان شده است.(بسیار کوتاه و مفید)

دانلود فایل پی دی اف