حوزه علمیه ریحانه الرسول (س)قشم بمناسبت هفته پژوهش کارگاه :پژوهش و نقدی به برنامه های کودک و نوجوان در رسانه ملی بصورت دلفی برگزار کرد در این کارگاه استاد پیروی منش سخنان خود را چنین اغاز کردند که مشکلات زیادی دامن گیر ما و جامعه ما هست در مرحله اول باید آن را به عنوان یه مسئله مورد بررسی قرار داد بعد راهکار ارائه شده و حل شود.
برای انجام یک پژوهش میدانی باید مراحل زیر سپری شود تا بتوان مشکلی از مشکلات جامعه را حل و فصل کرد.
در درجه اول گروه کانونی متشکل از افراد مطلع و دارای علم و تحقیقات در آن زمینه در مورد یک مسئله با محدوده و چهارچوب معین صحبت می کنند و در این جلسه مسئله هم از محیط درونی و هم محیط بیرونی مورد بررسی قرار می گیرد محیط درونی یعنی نقاط ضعف و نقاط قوت مسئله؛و محیط بیرونی یعنی تهدید ها و فرصت های آن مسئله.
بعد از پیدا کردن تمام نقاط ضعف ها و قوت ها و تهدید ها و فرصت ها .آن ها را جمع بندی میکنیم مثلا حدودا 1000مورد جمع آوری کرده ایم آن ها را جمع بندی و فشرده میکنیم و مثلا 20مورد کلی به دست می آید یعنی از هر کدام 5 مورد .
بعد از این جمع بندی گروه کانونی .مسئله و سوال های به دست آمده را به گروه دلفی ارجاع می دهیم
گروه دلفی متشکل از افراد با تجربه و مشاغل و مدارک تحصیلی مرتبط با آن موضوع خاص مورد بررسی است.
ما این 20سوال به دست آمده را در سه مرحله بین افراد این گروه رد و بدل کرده و هر کدام از آن ها ،آن را مورد بررسی قرار داده و غربال می کنند و شاید هم سوالاتی به این سوال ها بیافزایند بعد از سه مرحله بررسی شدن توسط این افراد، سوالات به دست آمده را بین 350 نفر از خانواده های آن منطقه که مسئله در آن جا مورد بررسی قرار گرفته ، پخش کرده و برای جواب هر سوال چهار گزینه
1-خیلی موافقم 2-موافقم 3- کمی مخالفم 4- مخالفم
می گذاریم و مجموع جواب ها را روی نمودار نشان می دهیم.و با این کار ها پژوهش ما که اول به روش کیفی و بررسی های هر فرد در سطح یک محله و شهر بود الان به صورت کمی و آماری در می آید و می توان آن را به مرکز یا موسسه دولتی و قانونی که با آن موضوع مرتبط هست ارائه داد و خواستار اصلاح آن مشکل و مسئله شد وچون این راه حل ما همه ی این مراحل را طی نموده دیگر هیچ نهادی نمی تواند با آن مخالفت کند .(یعنی:اول، مشکل بعد مسئله ، حل آن ، دانش و در مرحله آخر انتشار این دانش به وسیله ابزار؛مثل رسانه.)
برای ملموس تر بودن آن یک مسئله رامطرح و مورد بررسی قرار می دهیم.
تاثیر برنامه های صداوسیما بر کودکان استان هرمزگان. که شامل محدوده سنی 10-3 سال می باشد . و طلاب عزیز به عنوان افرادی که هم مقام علمی و مذهبی دارند و هم مادر و اهل پژوهش هم هستند به عنوان اعضای گروه کانونی به بررسی این مسئله می پردازند نقاط ضعف ها : 1-القای اطلاعات نادرست به فرزندان 2-برنامه های غربی 3- بی تحرکی کودکان 4-به بطالت گذراندن اوقات فراغت 5- تقلید پذیری از الگو های نادرست 6-آسیب های جسمی بر کودک 7- مانع از ارتباط کودک با والدین 8-پرخاشگری کودک و ….
نقاط قوت: 1-انتقال پیام به صورت صحیح 2- جذابیت برنامه ها 3- سرگرمی 4- ماندگاری تصویر ذهنی 5- تقویت حافظه دیداری و شنیداری و…..
وبه همین صورت فرصت ها و تهدید ها هم مطرح می شوند بعد همه اینها را جمع بندی و خلاصه می کنیم و از هر کدام حدود پنج مورد را انتخاب می کنیم و به گروه دلفی مثلا متشکل از حاج آقا نعیم آبادی امام جمعه بندرعباس.مدیر کل صدا وسیمای استان هرمزگان. مدیریت بهترین مهد کودک استان . استادهای برجسته ی روانشناسی استان. رییس بسیج رسانه استان. ارائه می کنیم و در سه مرحله بعد از ارائه به هریک و تصحیح و تکمیل توسط هر کدام به فرد بعدی ارائه می دهیم و این کار در سه مرحله تکرار می کنیم و در آخر سوال های به دست آمده را بین 350نفر از اعضای خانواده های استان هرمزگان پخش میکنیم جواب های به دست آمده را به صورت نمودار در آورده و در آخر به سه حوزه فرهنگی - تربیتی و رسانه استان و مدیریت نظام فرهنگی ارائه میکنیم مسئله و مشکل را بیان و راه حل نیز ذکر کرده و خواستار اصلاح آن می شویم و چون پژوهش ما میدانی بوده و این مراحل را گذرانده توانایی مخالفت با آن را نخواهند داشت.

حوزه علمیه ریحانه الرسول(س) قشم به مناسبت روز بصیرت و میثاق امت با ولایت ،کرسی آزاد اندیشی با عنوان حضور در جبهه ها اجبار یا اختیار ؟؟؟در سالن اجتماعات با حضور استاد ارائه دهنده حجت الاسلام رجبی و جناب آقای حکمیان استاد منتقد و سرکارخانم یوسفی استاد داور برگزار کرد.
در ابتدای این کرسی یوسفی معاون پژوهش و برگزار کننده کرسی ضمن تشکر از حضور مدعوین ، از آقای رجبی خواستند که ارائه صحبت کنند.
رجبی فعال اجتماعی ابتدا به قرائت میثاق نامه شهید بی سر “محسن حججی"پرداختند و سپس معنای اصطلاحی جبهه را بیان داشتند و در ادامه جبهه را به دو دسته جبهه جنگ نرم و جبهه جنگ سخت “نظامی” تقسیم کردند .وی در ادامه اظهار داشتند اسلام اصل دفاع از حق را پذیرفته و ضمن توصیه به دفاع از خون و مال و ناموس و عرض و ابرو ، در صورت نیاز به شرکت در جبهه ها جهت دفاع سفارش می کند. حال این سوال مطرح است که آیا حضور در جبهه ها از روی اجبار است یا با اختیار؟حضور در جنگ نرم به نوعی اجباری است و باید در این عرصه وارد شد چرا که فضای حاکم ،فضای جنگ نرم است و دشمن از این طریق وارد شده است و روشن است که پیامدهای جنگ نرم به مراتب بیشتر از جنگ سخت است و دشمن در این عرصه بسیار هم موفق بوده است.
این مبلغ توانمند در ادامه بیان کردند حضور افراد در جبهه های جنگ سخت و نظامی از روی عشق و علاقه و اختیار است و هیچ اجباری نیست .ایشان سپس به پاسخ سوال استاد منتقد مبنی بر اینکه درست است که دفاع از کشور و ناموس از مهمترین نیاز بشر و از اهمیت خاصی برخودار است، اما باید در نظر گرفت که نحوه فرستادن افراد به دفاع ، باید مننطقی باشد نه اینکه تشجیع صورت بگیرد و عده ای احساسات مردم را جهت دفاع از کشور تحریک کنند. که آنها سر از تن نشناخته خود را زیر آماج توپ و تانک های دشمن قرار دهند. و نهایتا صدها خانواده داغدار جوانانشان شوندپرداختند و طلاب موافق نظرات خود را چنین بیان داشتند که: ??
1-دفاع از عرض و ابرو ، کشور و ناموس از نیازهای بسیار ارزشمند انسانی است.
2-دفاع به موقع از ناموس و کشور، می تواند جلوی بسیاری از ناامنی ها را بگیرد.
3-دفاع به موقع، از نفوذ دشمنان خارجی و بیگانگان جلوگیری می کند..
4-دفاع به موقع دشمنان داخلی را سرجای خود می نشاند..
و طلاب مخالف اظهار کردند: ??
1- نمی¬شود گفت همیشه، اینان که به جبهه های جنگ می روند ظاهرا و باطنا از کار خود رضایت دارند و کاملا از روی اختیار و عشق و علاقه می روند چرا که برخی، نیمه های راه پشیمان شده و از رفتن خویش منصرف می شوند و برخی به اقتضای شغل شان ماموریت می یابند که در جبهه ها الزاما حضور داشته باشند.
2- نباید برای دفاع از کشور ،اطرافیان خود را نادیده گرفت؛ مثلا خانواده

این بحث توسط استاد داور چنین جمع بندی شد که:

با توجه به مباحثی که اساتید بزرگوار بیان کردند می توان چنین پاسخ داد رفتن به جبهه ها هم از روی اجبار می شود اتفاق بیفتد هم از روی اختیار.

اما اجبار کی ؟اختیارکی؟بله ممکن است گاهی حکومت برای دفاع از ناموس ومرز و بوم افرادی را مجبور به تعلیم نظامی کند که در صورت نیاز از این تمهیدات خود جهت دفاع استفاده کند مثلا استفاده از سربازانی که در سن 18 سالگی توسط حکومت به سربازی می روند و آموزش های لازم را می بینند.و این مسئله خاص کشور و حکومت ایران نیست بلکه تمام کشورهای جهان افرادی را جهت دفاع از کشور خود تعلیم می دهند تا در صورت نیاز از آنها استفاده کنند.گاهی هم افراد از روی اختیار و با عشق و علاقه شخصی به جبهه جنگ می روند، البته باید دانست که روحیه شهادت طلبی چیزی و عقلانی رفتن هم چیز دیگری است بنظر رابطه ی بین این دو عموم خصوص مطلق است یعنی روحیه دادن و شجاعت دادن به افراد کنار عقلانیت لازم است. اینطور نیست که تشجیع کردن همیشه مذموم باشد چرا که بعضی مواقع به خاطر روزمرگی شاید انسان ناسی ،برخی مفاهیم را فراموش کند و یا اینکه اصلا آن مفاهیم را خوب لمس نکند ،چه اشکال دارد با تشجیع درست افراد را سرخط کرد و آنها به بهترین نوع مرگ یعنی شهادت دعوت کرد.تشجیع واقعی از سنن ائمه ما بوده همانطور که حضرت رسول صلوات الله علیه و حضرت علی علیه السلام در جنگ ها رجز خوانی میکردند چرا که با اینکار روحیه دشمنان تضعیف و روحیه خودی بالا می رود(عملیات روانی در تمام ارتش های دنیا وجود دارد).نکته پایانی اینکه افراد ی که ازجان و خانواده خود می گذرند و به خط مقدم می روند و حقیقتا وارد نبرد با دشمن می شوند تنها دلیلش تشجیع نیست بلکه آنها ایمان راسخ به اعتقاداتشان داشتند و دارند.که از بهترین چیز خود یعنی جان می گذرند .